Poczucie bezpieczeństwa jest jednym z podstawowych warunków istnienia i rozwoju każdego człowieka, a jego naruszenia mogą się zdarzać w wielu sytuacjach dnia codziennego, powodując zagrożenie dla życia i zdrowia narażonych osób.
Anna Margielewska
Beata Pagacz
Przeżycie osób znajdujących się w stanach bezpośredniego zagrożenia życia zależy od czasu. Oznacza to, że każda czynności musi być zorganizowana i musi mieć na celu ratowanie życia. Dlatego znajomość zasad udzielania pomocy przedmedycznej jest tematem priorytetowym. O wiedzy z tego zakresu, decydują indywidualne uwarunkowania każdego człowieka w odpowiedni sposób ukształtowane poprzez kolejne szczeble edukacji.
Mając na uwadze ważność tego zagadnienia od siedmiu lat realizujemy w szkole Program Wielkiej Orkiestry Świątecznej Pomocy: "Ratujemy i uczymy ratować". Nasza szkoła przystąpiła do Programu w 2007 roku, dzięki WOŚP, ukończyłyśmy specjalne szkolenia, przygotowujące do prowadzenia zajęć, otrzymaliśmy również bezpłatnie fantomy, podręczniki, filmy i inne niezbędne materiały dydaktyczne, które są na bieżąco przez WOŚP dosyłane, i które otrzymuje każdy uczeń. Program został również zaakceptowany przez Ministerstwo Edukacji Narodowej i jego ukończenie skutkuje odnotowaniem tego na szkolnym świadectwie uczniów. W ciągu tego czasu udało nam się wyszkolić w tym zakresie ponad 270 uczniów, uczęszczających do klas młodszych.
Podejmowanie odpowiednich kroków w celu podniesienia stanu wiedzy, umiejętności reagowania, kształtowania właściwych nawyków w tym zakresie jest konieczne, tak aby pierwsza pomoc stała się dla dzieci czymś naturalnym. W zajęciach zwracamy również szczególną uwagę, by miały one charakter cykliczny, by reprezentowały one odpowiedni, profesjonalny poziom oraz by były prowadzone w formie ćwiczeń praktycznych.
Rozumiejąc ważność tematyki bezpieczeństwa w życiu dzieci, od samego początku realizacji Programu "Ratujemy i czymy Ratować" rozszerzyłyśmy go o cykl zajęć: "Jak żyć bezpiecznie? Jak unikać zagrożeń?". Zajęcia te obejmują zarówno dzieci, jak i ich rodziców.
Przez ich realizację przede wszystkim staramy się uświadomić dzieciom, że świat zewnętrzny atrakcyjny i tajemniczy - z ich punktu widzenia - często także dostępny na wyciągnięcie ręki - nie zawsze bywa przyjazny, kryje w sobie, bowiem różnorodne zagrożenia. Stają się one realnym niebezpieczeństwem zwłaszcza wtedy, gdy nie przestrzega się zasad mających temu bezpieczeństwu służyć. Niewłaściwe zachowania to efekt braku wiedzy, wyobraźni, świadomości i umiejętności myślenia przyczynowo - skutkowego. Naturalnej ciekawości świata i chęci przeżycia szczególnych wrażeń i przygód - powinna, zatem towarzyszyć świadomość różnorodnych zagrożeń, umiejętność zapobiegania im bądź unikania niebezpiecznych sytuacji. Naszym zadaniem stało się zatem wyposażenie dzieci już od najmłodszych lat w kompetencje umożliwiające stosowanie w praktyce przyswojonych zasad, a tym samym bezpieczne funkcjonowanie w najbliższym środowisku społeczno - technicznym (na drodze, w parku, na placu zabaw, na ulicy, w lesie, nad wodą, w górach, w domu, w środkach komunikacji publicznej , w miejscach wypoczynku itp.).
W kształtowaniu odpowiednich zachowań, służacych bezpiecznemu funkcjonowaniu, ogromnie ważne jest współdziałanie rodziców, ich wpływ, świadomość oraz postawy. Mając na uwadze powyższe włączamy rodziców w proces edukacyjny, uświadamiając im, że pozostawiając dziecku margines swobody powinno się go przekonać do konieczności stosowania reguł i zasad, które w pewnym sensie ograniczają swobodę, ale w efekcie przygotowują dzieci do życia we współczesnym otoczeniu. W zamian za to, oferujemy dzieciom poczucie bezpieczeństwa. Świadome przestrzeganie zasad bezpieczeństwa wyposaża bowiem dzieci w nawyki, które dając mu poczucie bezpieczeństwa wzmacniają jego wiarę w siebie i budują pozytywny obraz własnego "ja". Nabiera również większego znaczenia stosunek dzieci do innych ludzi i do otoczenia, w którym żyją. Chodzi bowiem o kształtowanie postawy odpowiedzialności za własne życie i zdrowie, unikania nadmiernego ryzyka, ale także życzliwej i partnerskiej postawy wobec innych , kultury osobistej oraz zrozumienia, a tym samym również w przyszłości odpowiedzialności za życie i zdrowie innych.
