AktualnościBezpośrednią inspiracją projektu był słynny list Jana Pawła II do artystów. Prezentowany był między innymi w Rzymie w Kościele Santo Spirito in Sassia pod honorowym patronatem Ambasadora RP przy Stolicy Apostolskiej, w Filharmonii Podkarpackiej w Rzeszowie, w Centrach Chopinowskich w Szafarni i Sannikach, w Muzeum Literatury w Warszawie, w Muzeum Romantyzmu w Opinogórze, w Muzeum Dom Rodzinny Jana Pawła II w Wadowicach, a także w Świątyni Opatrzności Bożej w Wilanowie oraz w Sanktuarium Bł. Ks. Jerzego Popiełuszki na warszawskim Żoliborzu.
MYŚLEĆ SERCEM jest odpowiedzią na wołanie Papieża do tych, którzy z pasją i poświęceniem poszukują nowych „epifanii” piękna, aby podarować je światu w twórczości artystycznej. Jest opisem zmagania Ducha na bezdusznej pustyni współczesnego świata. Odpowiedzią na troskliwe wołanie: „Ducha nie gaście”.
W innych projektach Dariusza Jakubowskiego widz był świadkiem, czy to w HOMO ARTIFEX mieszania konwencji, czy to w DELIBERACJACH wręcz dekonstrukcji tychże, by na oczach widzów żonglowanie nimi budowało nową jakość.
MYŚLEĆ SERCEM świadomie odwołuje się do idei rapsodycznego misterium Słowa. Idei tak bliskiej Janowi Pawłowi II: bez kurtyny i sceny, bez dekoracji, kostiumów i masek, bardziej za to skupionego, uduchowionego, sięgającego do wnętrza. Do misterium Słowa żywego i czystego. Jest jego ożywieniem.
Ta archaiczna – wydawałoby się dziś forma – jest jak naczynie, które wypełnione odpowiednimi treściami staje się aktualnym przekazem w roku 2016. To swoisty dialog Proroka z Artystą. Dialog, w którym inspiracje Jana Pawła II na temat miłości, piękna, cierpienia, wolności czy śmierci wywołują artystyczny odzew, by dopełnić się w sercach i umysłach widzów, gdyż tylko dzięki ich uczestnictwu idea projektu może zostać odkryta.
W tym przenikaniu się romantycznego monologu Z. Krasińskiego czy St. Wyspiańskiego z XX-wieczną muzyką W. Lutosławskiego, pism A. Mickiewicza i J. Słowackiego z pieśnią K. Szymanowskiego i sonatą S. Prokofiewa, współczesnej poezji Z. Herberta z klasyką J. Haydna czy wreszcie mistycznych psalmów J. Donne’a z harmonią polifonii J. S. Bacha widać, że piękno i prawda są zawsze aktualne – współczesne i żywe.
Ten koncert jest jak podróż – od romantyzmu do współczesności – wspólna, artystów i publiczności, archetypiczna wędrówka poza czasem. Jest jak cytat z Pieśni nad pieśniami:
„(…)idzie skacząc po górach” – po szczytach literatury i muzyki, nad bezduszną pustynią codzienności.
WYKONAWCY:
- KATARZYNA THOMAS | sopran
- PIOTR SZAFRANIEC | fortepian
- DARIUSZ JAKUBOWSKI | aktor, autor koncepcji, reżyseria
Bezpłatne wejściówki do odebrania w kasie Kina.
