„A nade wszystko
szanuj mowę swą ojczystą.
Nie znać języka swego
- hańbą oczywistą”
F. K. Dmochowski
21 lutego - Międzynarodowy Dzień Języka Ojczystego (Międzynarodowy Dzień Dziedzictwa Językowego) – jest to coroczne święto, które zostało ustanowione przez UNESCO 17 listopada 1999 roku. Jego data upamiętnia wydarzenia w Bangladeszu, gdzie w 1952 roku pięciu studentów uniwersytetu w Dhace zginęło podczas demonstracji, w której domagano się nadania językowi bengalskiemu statusu języka urzędowego. Według ONZ co najmniej 40% spośród języków używanych na świecie w roku 2016 zagrożonych było wyginięciem. Od 1950 r. zanikło 250 języków. Międzynarodowy Dzień Języka Ojczystego ma w założeniu dopomóc w ochronie różnorodności językowej jako dziedzictwa kulturowego.
Jego celem jest uświadomienie, jak wielka jest różnorodność i wartość języków ojczystych: regionalnych, narodowych, oficjalnych i nieoficjalnych, tych mających ogromny zasięg i tych użytkowanych tylko przez nielicznych.
Polszczyzną posługuje się ponad 40 milionów ludzi w Polsce i poza jej granicami. Każdy Polak powinien pielęgnować język ojczysty. Język to najważniejsze narzędzie, którego używamy na co dzień i ma ogromną moc. Kształtuje wyobraźnię, wzbogaca przeżycia, niejednokrotnie bawi, ale potrafi również ranić. Dlatego tak ważne jest, aby każdy używał go świadomie.
